Δημοσιεύτηκε πρόσφατα το κείμενό μου με τίτλο Η κλασική κιθάρα στην Ελλάδα κατά το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα: όψεις της μεταμόρφωσης ενός μουσικού οργάνου από τη σκοπιά του ρεπερτορίου στα πρακτικά του 9ου Διατμηματικού Μουσικολογικού Συνεδρίου με τίτλο «Παραλλαγές, επεξεργασίες, μεταμορφώσεις» (Ελληνική Μουσικολογική Εταιρεία, Θεσσαλονίκη 2021).
Η διάδοση της κιθάρας στην Ελλάδα κατά το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα συνιστά ένα ιδιαίτερο φαινόμενο, τόσο σε ό,τι αφορά στην ένταση με την οποία εκδηλώθηκε, όσο στον τρόπο με τον οποίο ένα μουσικό όργανο άλλαξε φυσιογνωμία. Μεταξύ των επιδιώξεων των κιθαριστών αποτέλεσε ο μετασχηματισμός της λειτουργίας του οργάνου από συνοδευτικό σε σολιστικό και η αναγνώρισή του ως φορέα έντεχνης μουσικής. Βασικό μέσο για την επίτευξη των σκοπών αυτών, αποτέλεσαν οι επιλογές σε επίπεδο ρεπερτορίου.
Στο κείμενο εξετάζονται τα γνωρίσματα του ρεπερτορίου της κιθάρας, όπως αυτό αποτυπώθηκε στα προγράμματα των πρώτων επαγγελματιών σολίστ. Σκιαγραφείται η αμηχανία που προκάλεσε η έλλειψη πρωτότυπων συνθέσεων για κιθάρα. Εξετάζεται η σύσταση και η συγκρότηση των προγραμμάτων στην πορεία του χρόνου και η καθιέρωση συγκεκριμένων έργων στο ρεπερτόριο των κιθαριστών. Σχολιάζεται η τάση μεταφοράς ρεπερτορίου από άλλα όργανα μέσω των διασκευών. Εξετάζεται η αντιμετώπιση που του επιφυλάχθηκε από την πλευρά των μουσικοκριτικών. Τέλος, όλα αυτά συνδέονται με αντίστοιχες πρακτικές που ακολούθησαν κιθαριστές του εξωτερικού. Στο τέλος του κειμένου περιλαμβάνεται και μια υπόθεση σχετικά με τους παράγοντες που συνέβαλαν στην εκθετική αύξηση του ενδιαφέροντος γύρω από την κιθάρα στην Ελλάδα.